نام
: حسن
شهرت :
عسگری زکی هادی ، سراج ، رفیق
لقب :
الخاص
کنیه :
ابو محمد معروف به « ابن رضا» (ع)

نام پدر :امام
علی النقی (ع)

نام مادر: سوسن یا حدیثه یا سلیل

تاریخ
ولادت : هشتم  ماه ربیع الثانی سال 232 هجری
یا 231 هجری

محل ولادت
: مدینه طیبه

مدت امامت
: 6 سال

تاریخ
شهادت : هشتم ماه ربیع الاول سال 260 هجری

محل دفن :
سامراء
 
آسمان دیده بر زمین گشوده بود و مدینه، شب انتظارش را به دست
صبح امید می سپرد که ناگاه در صبح دمی حیات بخش آفرینش، تولدی دوباره کرد و
یازدهمین روشنگرش را به هستی بخشید. عرش به برکت میلاد جهان افروز امام عسکری
(ع) بزم شادی گستراند. تولد او موعودی را بشارت دهنده است که ظهورش، سپیده
دمی است به سوی روشنایی و  مرهمی  برتمامی رنج ها و مقصد تمام رفتن ها و
رسیدن ها.به امید ظهورش
زندگینامه

در عصر حکومت و خلافت متوکل سفاک ترین خلفای بنی
العباس ، ابومحمد حسن بن علی، امام یازدهم از ائمه عشر (ع) و سیزدهمین
معصوم از چهارده معصوم (ع)، در شهر تاریخی و پایگاه نشر اسلام
مدینه در خانه ی امام هادی دهمین پیشوای جهان اسلام و از یک مادر دانشمند و پرفضیلت
دیده به جهان گشود مادرش بانویی صالحه و عارفه به نام سوسن یا حدیثه یا سلیل 
بود که بانوان مدینه از محضر پر فیض او بهره های علمی  می بردند .

نامی که برای این مولود انتخاب گردید همتای نام جد بزرگوارش امام حسن مجتبی بود
که تجدید کننده خاطرات نخستین ثمره ی باغ پر بار رسالت است .

روز میلاد مبارک او به اتفاق اغلب سیره نویسان اسلامی در روز هشتم ربیع الثانی
به سال 232 هجری بود . مدت کوتاه حیات امام به سه دوره تقسیم می گردد: تا چهار سال و
چند ماهگی امام (و به قولی تا 13 سالگی) از عمر شریفش در مدینه سر برده، تا 23
سالگی به اتفاق پدر بزرگوارش در سامرا می زیسته (او پدر بزرگوارش امام هادی (ع)
در محله عسگر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگی می کردند و به عسگری لقب یافتند)
و تا 29 سالگی یعنی شش سال و اندی پس از رحلت امام دهم (ع) در سامرا ولایت بر
امور و پیشوایی بر ستون را بر عهده داشته است.

دوران زندگی کوتاه امام حسن عسگری بر سه دوره ی مشخص تقسیم میگردد:

1-       پنج
سال در حجاز در شهر زادگاه خود در حضور و مراقبت پدر بزرگوارش.

2-      
شانزده سال در عراق قبل از دوران امامت وپیشوائی .

3-      
هفت سال دوران کوتاه وپربار امامت وزعامت در عراق
.