با توجه به اینکه سجده بر غیر خدا حرام است پس چرا در نماز استغاثه حضرت زهرا به سجده می رویم و می گوییم «یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی »

اولا، سجده فقط برای خداست و برای غیر او حرام است.

ثانیا، سجده یک امر است و ذکر در سجده امر دیگری است. بیان مطلب این که، سجده برای خدا است و لاغیر. اما در سجده می توان ذکرهای گوناگونی گفت و این دو هیچ منافاتی با هم ندارند؛ یعنی تفاوت ذکر ارتباطی با اصل سجده که برای خداست ندارد.

ثالثا،  خداوند متعال در قرآن فرموده است: «یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله وابتغوا الیه الوسیله؛ ای کسانی که ایمان آورده اید پرهیزگاری پیشه کنید و وسیله ای برای تقرب به خدا بجویید..» (مائده، آیه 35).

خداوند متعال در این آیه شریفه دستور می دهد که برای تقرب به خدا به دنبال وسیله ای باشید و آنان را واسطه قرار دهید. اما این که وسیله چیست؟ در پاسخ باید گفت که وسیله در آیه فوق معنای وسیعی دارد و شامل هر کار و هر چیزی که باعث شود انسان را به خدا نزدیک کند می شود که مهمترین آنها ایمان به خدا، پیامبر(ص)، جهاد، عبادات و... است.

پیامبر(ص) فرمود: «... و نحن الوسیله الی الله والوصله الی رضوان الله...؛ و ما وسیله ای به سوی خدا و اتصال به رضوان خداییم...» (بحار، ج 25، ص 23، ح 38).

رابعا، در نماز مذکور در مفاتیح آمده است که هرگاه حاجتی دارید و سینه شما تنگ شده است پس دو رکعت نماز بجای آورید و بعد از سلام نماز سه مرتبه تکبیر و سپس تسبیح حضرت زهرا(س) و سپس در سجده صد مرتبه بگویید «یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی...» همانطور که مشاهده می کنید ما نماز را برای خدا بجا می آوریم و سجده را نیز برای او انجام می دهیم اما با ذکر «یا مولاتی...» حضرت زهرا(س) را وسیله قرار می دهیم تا بدینوسیله خداوند متعال حاجت ما را برآورده نموده و تنگی سینه مان را مرتفع سازد و این هیچ منافاتی با توحید نخواهد داشت زیرا این عمل هرگز به این منظور نیست که انسان چیزی را از شخص پیامبر(ص) یا امام یا حضرت زهرا(س) مستقلا تقاضا کنند، بلکه منظور این است که به آنان توسل بجوییم و آنان را وسیله ای برای تقرب به خدا قرار دهیم که این کار علاوه بر اطاعت از امر خدا، یک نوع احترام و اهتمام به موقعیت آنهاست که این هم یک نوع عبادت است. بنابراین چنین اموری نه بوی شرک می دهند و نه بر خلاف آیات قرآن است.